Vriendendienst

Wat vooraf ging: Opeens dook Huub Bertens weer op aan de Nederlandse bridgetafel. Hoe zat dit volgens de Nederlandse Bridge Bond? IMP belichtte het perspectief van de USBF en luisterde naar wat de voorzitter van de WBF te vertellen had. Dit verhaal is aflevering 8 in de serie Vals Spel.

We zijn er bijna. Het mysterie van de deels verdwenen schorsing is grotendeels opgehelderd. Hoewel er veel mensen – vaak ongewild – bij betrokken zijn geweest, is de terugkeer van Huub Bertens in de Meesterklasse te danken aan het handelen van één man. Het is onze man in de internationale bridgepolitiek: Eric Laurant.

Het verhaal gaat zo.

Mede geïnspireerd door een gesprek met Gert-Jan Paulissen, besluit Laurant te gaan praten met de voorzitters van de USBF en de WBF. Hij maakt een deal. Een ‘gentleman’s agreement’. De schorsing blijft in stand voor internationale evenementen, maar Bertens mag weer meedoen aan ‘social events’. U en ik zouden denken aan clubavonden en kroegentochten, maar de NBB ziet geen andere mogelijkheid dan Bertens ook te laten deelnemen aan de Meesterklasse. Ook in Frankrijk schrijft hij zich in voor de landelijke competitie, zij het niet op het hoogste niveau.

Eric Laurant is een belangrijke man in het internationale bridge. Hij is het gezicht van de strijd tegen valsspel binnen de bonden. Alom geprezen omdat hij de drijvende kracht achter echte verandering is. Binnenkort lees je in IMP (abonneer je hier) een uitgebreid interview met Laurant over zijn carrière en zijn bezigheden in de bridge politiek.

Laurant is een politicus. Van wethouder van Heumen tot voorzitter van de Europese bridgebond. Als hij wil, wordt hij in de toekomst voorzitter van de WBF. Maar er is eerst nog werk aan de winkel, want de strijd tegen valsspel is verre van gestreden.

Als voorzitter van de EBL heb je veel macht. In de reglementen zijn een aantal bevoegdheden belegd bij het bestuur, maar de voorzitter heeft veel vrijheid. Met de penningmeester handelt hij de dagelijkse zaken af. Hij legt achteraf verantwoording af aan het bestuur, dat een paar keer per jaar bijeenkomt.

Kennelijk staat niets de voorzitter van de EBL in de weg om een kortere schorsing voor een landgenoot te bedingen. Of dit verstandig is, is een tweede, maar Laurant krijgt het voor elkaar. Hij stuurt een eenregelige brief naar de nationale bonden van Nederland, België en Frankrijk dat de heer Bertens in die drie landen weer aan nationale evenementen mag deelnemen. Huub blijft geschorst voor EBL en WBF evenementen. Een clubavond in Denemarken of Luxemburg, laten we het daar niet over hebben.

Na het schrijven van die brief, die net op tijd is om Bertens speelgerechtigd te krijgen voor de Meesterklasse, brengt Laurant zijn medebestuurders in de EBL op de hoogte van zijn actie. Hij vraagt en krijgt hun steun, zij het niet zonder een gezonde discussie.

Wel blijft nog in nevelen gehuld waarom dit eigenlijk nodig was. Laurant en de anderen die voor Bertens in de bres sprongen, hebben allerlei argumenten. Maar feit is dat Bertens zelf niet om strafvermindering heeft gevraagd. Waarom dan deze doortastendheid?

Het ziet er niet goed uit als een Nederlandse bestuurder op eigen houtje de straf van een veroordeelde Nederlandse valsspeler verlaagt. In het verleden is er terecht kritiek geweest op nationale bonden die wegkijken als het hun eigen topspelers betreft. Zo kom je met online gesjoemel in Frankrijk weg, waar je in Zweden wordt geschorst. Wat IMP betreft zet Laurant hier iets van zijn goede reputatie op het spel. En dus ook de reputatie van zijn land van herkomst.

Tot slot. Zoals sommige Polen niet geloofden dat Balicki – Zmudzinski sjoemelden en tal van Italianen pal achter Fantoni – Nunes stonden en staan, zo lijkt er een clubje Nederlanders te zijn dat twijfelt of Bertens het wel gedaan heeft. Ook hier zou het fijn zijn als er meer transparantie is. De USBF schijnt het onderzoeksrapport niet openbaar te mogen maken en Bertens lijkt het niet te willen. Zo blijft er genoeg ruimte voor twijfel.