Tom Vernooy overleden

Bij Schoppenuil dachten we in de jaren zeventig dat het slechts een kwestie van tijd was voordat we de top zouden bereiken. Eén van de markante spelers in die tijd was Tom – voor vrienden Tommie – Vernooy. In zijn vrije tijd – en die had hij volop, nadat hij zich minder toelegde op zijn studie – was hij bedrijfsleider van café sociëteit Uilenstede.

Ik heb hele goede herinneringen aan mijn eerste vaste maat Tommie. In een oud Caransa toernooi hebben we eens de vloer aangeveegd met Chemla- Perron en Lebel-Soulet. Of we stonden in de viertallencompetitie tweede divisie Amsterdam na zes spellen 60 impen achter tegen Boegem-Janssen, maar we bleven gewoon zitten en wonnen toch. Als Tom en ik tegenover elkaar zaten, hoefden we voor niemand bang te zijn. We konden van iedereen winnen. We konden ook van iedereen verliezen, trouwens.

Tom had een mooi “niet-onderuit-te-halen” karakter. ’s Avonds aan de bar legde hij mij o.a. het “opvoedkundige redoublet” uit, nadat ik na een lichtzinnig volgbod opgepakt werd en na zijn redoublet voor 2.200 ging i.p.v. voor 1.100.

Hij kon ook mooi kaarten. Zo speelde hij tijdens een viertallenwedstrijd in het oude tafeltenniscentrum van HOK de volgende 6 af. Het spel werd door Max Rebattu als double dummy probleem gepubliceerd in het Elsevier’s Weekblad: “Onder de inzenders van een goede oplossing worden drie sets luxe bridgekaarten verloot”.

De bieding was kort en bondig: oost opende een “multi” 2, zuid (Tom) volgde 4, west paste, en ik bood 6, einde. West kwam uit met 5. Na het zien van dummy zei hij: “Juist…juist. Nou ja, dankjewel maat. Het beste is om even vier bier te halen, want dit kan wel even duren…” Na A, een geslaagde snit en het vallen van H wikkelde Tom af naar het volgende eindspel:

Op 5 vijf is west machteloos. Als hij een kleine ruiten wegdoet, wordt middels een snit en een introever de vierde ruiten in dummy hoog, met H als entree. Een kleine klaver kan ook niet weg omdat de leider dan simpel twee klaverslagen maakt, en als west A wegdoet, wordt oost na drie ruitenrondjes ingegooid met 3 om van zijn V af te spelen. En Tom had alles door…

De laatste jaren was Tom ziek. En een aantal maanden geleden was hij uitbehandeld. Samen met goede vrienden en bridgepartners Erik van den Eijnde en Frans Schrover hebben we nog een paar middagen gekaart, maar de laatste afspraak haalde Tom niet meer. Op 4 juni blies hij zijn laatste adem uit.
Hij is (net) 74 jaar oud geworden.

Rob Wijman