Silicon versus carbon
Dit artikel las ik in het daily bulletin van het Gold Coast toernooi in Australië, dat me werd opgestuurd door Maurits van der Vlugt die daar aan het spelen was. Omdat het onderwerp altijd mijn bijzondere belangstelling heeft gehad deel ik het graag met jullie. De auteur is mij niet bekend.
Om het hele bulletin te lezen, klik hier.
Huub van der Wouden
03-03-2023
De pure denkkracht van computers is natuurlijk vele malen groter/sterker dan de menselijke. Desalniettemin geloof ik dat de wereldtop bridge nog steeds vaker zal winnen. Of ik het nog mee zal maken dat de computer ook bij bridge wint hangt in de eerste plaats af van het feit hoe lang ik nog leef. Maar zeker ook van het feit of er werkelijk energie (geld) gestoken zal worden in de laatste stap om vergelijkbaar met de menselijke flexibiliteit te programmeren.
Ik zou al heel tevreden zijn wanneer computeranalyses als in de boeken van Bird & Anthias (‘Winning notrump leads’ en ‘Winning suit contract leads’) en het recente boek van Larsson ‘Good, better, best’ de conclusies zouden worden gebaseerd op single-dummy analyses in plaats van op double-dummy analyses. Mochten de resultaten niet signifikant van elkaar verschillen, kunnen we met een gerust hart vertrouwen op de analyses die er nu al liggen. Indien niet, moet er nog een hoop werk worden gedaan, lijkt me
Ik ben inderdaad gestopt met denken dat een menselijke vaardigheid “nooit” door computers kan worden uitgevoerd. Eens met Loek: het is een kwestie van tijd. Machine learning is erg krachtig, dus als een gesjeesde student het onder de knie kan krijgen in een paar jaar, waarom een computer dan niet?
En ook eens met Bob: zodra dit kan dat wordt ook bij bridge de computer een geweldig hulpmiddel bij analyses. Misschien komen we dan wel tot uitspraken (Simon’s Leads in het jaar 2048): 75% van de bridgeprogramma’s kwam met ruiten uit. Single-dummy natuurlijk.