Zaten ze in zeven op 14?

Een beetje Limburgse gezagsdrager oordeelt streng over zichzelf, Voormalig Voorzitter Vrieze niet uitgezonderd. Aan de bar in Nazareth, Maastricht nipte VVV aan zijn Leffe Blond. De clubbutler van het roemruchte Vrijthof-Maasvogels was net achter de rug en de magistraat somberde nog wat na: “Zaten ze bij jullie in zeven op 14? Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan.”

VVV kriebelde dertien kaarten op een bierviltje:

A  H V B 10 6   A H 10  A H 7 4

“Niemand. Het gaat pas-pas en rechts opent met een Multi 2. Wat doe je?”

Ik wilde iets aardigs zeggen, maar mijn reactie maakte het er niet beter op: “Bij mij aan tafel hadden ze er geen moeite mee. Ik deed op de derde hand Multi, waarop noord met zijn os paste. Jan, mijn partner, bood 2 en ik corrigeerde naar 2. Daarna kwam noord tot leven met een doublet. Zuid antwoordde 3, noord vroeg azen, hoorde er één en legde aan in 6. Ergens mochten we nog blij zijn dat ze niet in zeven zaten, want dat maak je ook. Nu kostte het ‘maar’ 7 imps.”     

VVV griste een handje borrelnoten weg voor de neus van de licht verbouwereerde Jan en vervolgde zijn relaas: “Ja, dat had ik ook moeten doen, passen op die Multi. Ik durfde dat niet meer omdat ik al een halve minuut had nagedacht. Links zou dan hebben kunnen begrijpen wat er aan de hand was en passen. En Paul, mijn ethische partner, zou ook uit de stoot zijn geweest. Daarom begon ik toch maar met dubbel. Oost redoubleerde ‘bied je kleur’, waarop Paul min of meer gedwongen 2 ophoestte en ik niets beters wist dan 4 . Daar bleef het bij.” 

VVV kan zich troosten met de gedachte dat maar een derde van het veld in slem zat en, belangrijker, dat hij de avond met plus 44 imps had gewonnen. Los daarvan was ik zelf ook niet helemaal brandschoon. Ik kon immers zien dat het de wereld in harten voor ze was en dan was een out-of-the-box pas op Jans 2 aangewezen, omdat hij al had voorgepast. Ben benieuwd wat noord dan nog te melden heeft met de hartens 6-5.  

Het spel deed me trouwens denken aan de fameuze oefeninterland tussen Nederland en Frankrijk uit 1948, toen het nevenpaar van Bob Slavenburg, dat net een dooie 7 had gemist, bij het uitslaan nerveus informeerde of ze op 24 in zeven zaten. Nee, hoor piepte Bob: “In twee.” Hij had namelijk 2 gedoubleerd gemaakt in de andere lijn in de 4-1 fit.

Lees het nog maar eens na in de IMP van een jaar of vijftien geleden: Bob Slavenburg, de Rotterdamse bridgelegende. 

Meer afleveringen van Provinciaaltje Online lees je hier.