1e voorronde Topcircuit prooi voor Keller-Brink

Op 22 oktober werd de eerste voorronde van Het Witte Huis Topcircuit gespeeld. Dit unieke toernooi is jarenlang met veel plezier en succes gehouden en werd gesponsord door Max Abram en Herman Drenkelford, maar onlangs hebben zij besloten dat deze editie van het WHTC de laatste is.

De winst in de eerste voorronde was met +78 IMP voor het Tilburgse paar Peter Keller – Niek Brink, dat al enige jaren uitkomt in de Meesterklasse viertallen voor Theseus en daarin vaak bovenin meedraait. Een zeer ervaren en goed ingespeeld paar, dus geen verrassing. Tweede werden top-Eerste Divisiespelers Onno Eskes – Gerard Sprinkhuizen met +54 en gedeeld derde de jeugdige talenten Xavier Friesen – Ronald Goor en Nijmeegse Meesterklassers Ruben Buijs – Ruurd Riewald, beiden met +49 IMPs.

Bij gebrek aan spellen van de winnaars en andere hooggeplaatste paren beschrijf ik onderstaand spel; het laatste van die dag waaraan ik nog goede herinneringen bewaar.

Op jacht naar de koplopers

Vanaf het begin hadden Peter Keller en Niek Brink de leiding stevig in handen en zij namen in de ochtendzitting met +52 IMPs een kleine voorsprong op het veld. Tweede stonden toen Kees Bakker – Pim Coppens met +40 en derde waren Ricardo Westerbeek en ondergetekende met +37. De eerste ronde na de lunch speelden Ricardo en ik tegen Kees en Pim een dubbele-punten-tafel, en we hadden dus een tafel (3 spellen) van +2 IMPs nodig om hen te passeren in de wedstrijd en de achtervolging op de koplopers in te zetten. Wij kennen elkaar goed en alleen Pim en ik hebben nog nooit een partnership gevormd, maar alle andere combinaties wel, dus de sfeer is altijd uitstekend als we tegen elkaar spelen. Op spel 1 haalde Pim een scherpe 3SA met een overslag, in een butlerwedstrijd altijd goed voor een paar impen, zo ook nu: +3 voor Pim en Kees. Op het tweede spel ging er meer om. Ik raapte als West op:

V 7 4 2 H B 5 H 10 8 7 3 2

en het volgende biedverloop ontspon zich (zuid gever, allen kwetsbaar):

West

Noord

Oost

Zuid

–

–

–

1

pas

2SA*

3*

4

4

pas

pas

dbl

4

pas

pas

dbl

a.p.

2SA was inviterend of beter met hartens en 3 bij Ricardo toonde schoppens en een minor. Ik weet dat Kees graag zijn maat laat meedenken, een goede gewoonte in een competitief biedverloop, dus zijn 4-bod was vooral bedoeld om Pim over 4 de juiste beslissing te laten nemen. Ik dacht: dat kan ik ook, en bood 4 om Ricardo mee te laten denken en in geval van dubbele fit door te bieden over 5. Ik ging er vanuit dat Ricardo zou begrijpen dat 4 hier schoppenfit beloofde, want een solo ruitenkleur introduceren op vierniveau na over 1 te hebben gepast ziet er raar uit. 4 werd echter naar Kees uitgepast en die hield naar eigen zeggen systematisch open met doublet. Saved by the bell (letterlijk) bood ik nu 4, waarop Pim weer paste en Kees doubleerde. Ik mocht aan de bak:

Cruciale derde slag in 4 gedoubleerd

Pim startte met 9, gedekt en Kees speelde H, A en klaveren. Deze derde slag bleek cruciaal. Navraag leerde mij dat de pas, lees: het uitblijven van een doublet op 4 niet goed was doorgesproken. Kees schreef op: “geen afspraken”, wat me niet veel verder hielp. Ik koos uiteindelijk na lang denken voor troeven met V, want met Hx of beter had Pim zelf vast wel gedoubleerd. Dit was het hele spel (kwartslag gedraaid):

Pim troefde over en speelde harten, getroefd in dummy. Via H werd de hand bereikt om B eruit te snijden, waarna op de twee klaveren de twee ruiten verdwenen: +790.

Niet mijn beslissing, maar die van Pim was doorslaggevend. Meteen na afloop zei Pim zelf dat hij niet over had moeten troeven. Ik had dan de onmogelijke taak gehad om schoppen naar de 8 te spelen om mijn contract te maken; helemaal verkeerd als Pim Bx had gehad en Kees Hx, want dan geeft Kees Pim alsnog zijn overtroever. Speel ik A en schoppen na, dan ga ik zelfs twee down, want ik kan dan de ruiten niet meer troeven in de hand.

Maar Pim heeft ook een dilemma: is hij gretig voor de tweede downslag à 300 punten, of incasseert hij een zekere 1 down door na niet overgetroefd te hebben, B in te leggen? Ik ga dan zeker 1 down, maar nooit meer 2. We zullen het nooit weten.

Hoe deden de andere paren het? Dertien keer werd klaveren gestart, waarvan 5 leiders het contract maakten en 8 leiders 1 down gingen. Vijf leiders gingen 2 down, allen na een hartenstart.

Gelukkig baasje, maar tijdelijk

Gelukkig baasje, die Rob, zul je denken. Dat was natuurlijk ook zeker het geval op dit spel en ook daarvoor zat het bepaald niet tegen, zodat we heel even de leiding pakten. Daarna ging het een stuk minder en dit ging hand in hand met een aantal gemiste kansen, waardoor wij in de middagzitting naar een elfde plaats zakten; ik hoef je natuurlijk niet te zeggen hoeveel prijzen er waren.