Veldhoven 2

Het wereldkampioenschap voor de jeugd is zeer succesvol afgelopen voor ons land. De
aspiranten misten dan wel op een haar de knock-out en de meiden strandden in de halve
finale, maar de junioren wonnen goud. Oscar Nijssen met Tim van de Paverd, Sibrand van
Oosten met Stefan Thorpe en Pim Dupont met Youp Caris stralen na afloop met een gouden
hanger.

Het kampioenschap begon op 31 juli met een voorronde van vijf dagen. Naast de schijnbaar
ongenaakbare Amerikanen leek plaatsing voor de knock-out fase voor Nederland al snel een
uitgemaakte zaak.

Ook in de kwart- en halve finale ging alles naar wens en met een grote kan koffie schuiven we
maandag 7 augustus aan voor de finale. Die is niet zoals verwacht tegen Amerika, maar
tegen Singapore. Zij verschalkten de Amerikanen in de kwartfinale.

Er worden vier setjes van 14 spellen gespeeld en hoewel de scores al te zien zijn op WBF-site
neemt BBO een klein half uurtje pauze om fraude te vermijden. We kijken dus met
vertraging maar weten wel al de stand.

Op spel 3 verslik ik me in de tweede slok koffie:

Aan de ene kant hebben Van de Paverd en Nijssen snel de hartenfit gevonden. Na de redding
(4) van de buren biedt zuid na 5 van noord 5 en mag dat spelen. West begint met
H, er komen korte schoppen in de dummy, in de hoop de juiste switch te vinden in slag
twee. Zover komt het niet. De leider troeft, haalt de troeven en speelt klaveren. Er worden
twaalf slagen geclaimd.

De andere kant een vergelijkbaar scenario. NZ vinden daar ook de hartenfit en OW redden
met 4. Nadat noord nog naar 5 gaat doubleert Dupont als oost echter. De boodschap is
om niet met schoppen te beginnen. “Welcome to Veldhoven.” Het kost misschien een paar
impen, maar je maakt wel duidelijk dat er niet met je te sollen valt.

De schijnwerper valt op Caris. Schoppen valt dus af, en met A heb je controle zodat Youp
kiest voor de laatste kleur. Binnen twee tellen ligt 10 op tafel en dat is bijzonder
vervelend voor de leider.

Als het een singleton is, moet je de start meteen pakken en hopen dat A niet bij de vrije
ruiten zit. Is 10 echter van een dubbelton, dan moet je de uitkomst een rondje laten gaan
en de tweede ronde pakken.

Het is geen prettige beslissing zo vroeg in de morgen. Een Heer-Boer beslissing is ook
vervelend, maar dan kun je nog een beetje prutsen in de andere kleuren in de hoop op wat
meer info, maar nu moet je meteen beslissen.

Na een geruime denkpauze kiest de leider voor een singleton in west en gaat op met het aas.
Na twee keer troef volgt klaveren. West pakt meteen en speelt zijn tweede ruiten. Mijn
Singaporese vloekwoorden zijn beperkt, maar je herkent de situatie.
Zuid gaat een down en in plaats van er 4 te winnen als hij de ruiten een rondje had gedoken,
kost de speelwijze er nu 11 imps.

Nederland wint de eerste wet met 49-23 en de tweede erachteraan met 50-9. Set drie gaat
wel verloren, maar het is uitballen tot het eind. Het tweede spel komt uit setje twee:

De biedverlopen aan beide tafels zijn nagenoeg identiek. Noord biedt zijn twee kleuren en
zuid de schoppen. De Nederlandse zuidspeler springt naar 3SA en zijn collega aan de andere
kant informeert eerst of noord een driekaart schoppen heeft voor hij 3SA biedt.
De start is ook hetzelfde, namelijk een kleine schoppen.

Nijssen neemt de heer van oost met het aas en speelt B die hij overneemt met de vrouw
in de dummy. Oost duikt een rondje, maar neemt H en speelt schoppen. De leider legt
klein en west komt aan de bal met 8 en is (soort) ingegooid.

Hij speelt een kleine ruiten voor de boer van zuid die met ruiten naar de vrouw verdergaat
en de harten incasseert. Met beide klaverenplaatjes goed valt er niks te kiezen, Oscar scoort
een overslag.

Aan de andere tafel speelt de leider ook B in slag twee, maar duikt in noord. In ronde drie
volgt ruiten naar de vrouw en een hoge harten. Oost neemt met het aas en speelt schoppen.
De leider legt de vrouw en kan het contract maken door schoppen door te spelen.
Dat vind je nooit natuurlijk. De clou is dat als west ook B casht, je 10 als slag hebt en
negen slagen. Speelt west wat anders dan heb je de tijd om de harten te cashen en een
klaveren naar je hand te spelen.

Simpeler is de nagespeelde schoppen te duiken. West kan daarna niet verder met schoppen,
dat is in je vork en als hij ruiten naspeelt, pak je met V en casht de harten. Klaveren naar
de hand is genoeg voor het contract, want oost heeft geen ruiten meer.

Een keertje duiken dus op het goede moment!

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.