Soms gaat het lekker, soms 19 imps weg

Marrakesh (Marokko), 23 augustus 2023. Nederland open begon flitsend aan de wereldkampioenschappen voor landenteams (zie ons artikel van 17 augustus) Na vier wedstrijden in de round‑robin stond TeamNL Bridge Open stijf bovenaan met 11 winstpunten voor op nummer twee. Toen mocht Nederland aantreden tegen de eerste echt sterke tegenstander, USA 2 met Martin Fleisher & Chip Martel en Joe Grue & Brad Moss. Wij treden aan met Berend van den Bos & Joris van Lankveld en Bauke Muller & Simon de Wijs. Zou het zo lekker blijven gaan?

De wedstrijd begint traag en meestentijds saai. Na negen van zestien spellen staat het 4–2 imps voor Nederland. Hierna scoren vooral de Amerikanen wat puntjes. Ten slotte resteert alleen nog spel 16 (west/OW):

Open kamer:

 

Niemand weet hier wie wat kan maken. Het eindbod van 6 op die oosthand door Martin Fleisher (foto) ziet geïnspireerd uit, maar kan ook bedoeld zijn als ‘verzekering’ voor het geval 5 zou maken. Zoals we zien is 6 koud en speelt het zichzelf. NZ hadden kunnen uitnemen met 6, Maar dat nalaten doet van beide handen begrijpelijk aan. Achteraf blijken de Amerikanen de enigen in het veld van 24 paren die slem hebben geboden.

Uitnemen zou ook weinig hebben uitgemaakt voor de score op het spel, want in de gesloten kamer:

 

De Sterke Klaveren, waarbij 1 elke 16+ is en andere openingen zwakkere handen aangeven, is in de wereldtop weer vrij populair, na een hype in de jaren zeventig en een terugval eind vorige eeuw. Dit spel is er echter een nachtmerrie voor. Onbekend met hun rode dubbele fit weten OW niet beter te doen dan 4 te doubleren. Oost start goed zijn singleton klaveren voor het aas en krijgt zijn introever. De Wijs speelt daarbij echter 10 terug als kleurvoorkeur voor harten. Waar hij niet weet van de negenkaarts hartenfit, is hem dat niet kwalijk te nemen. Het leidt echter tot troeven, troeftrekken, en een ruiten op tafel wegdoen op de nu hoge klaveren, voor alleen nog een ruitenverliezer en tien slagen voor 590. Samen met het slem aan de andere tafel levert dat de Amerikanen 19 imps op. Nederland verliest de pot met 16–43 imps en 3,24–15,76 winstpunten.

Achteraf blijkt dat maar liefst dertien (van 24) keer 4 tegengespeeld is, waarvan achtmaal gemaakt, driemaal een down, tweemaal twee down. 4 tegenspelen en laten maken waar je zelf slem kunt maken, ziet op het eerste gezicht uit als lastig uit te leggen, maar overkomt hier een flink deel van de wereldtop.

Inmiddels is Nederland open weer wat bij de mensen gekomen (waarbij ‘de mensen’ de bovenste acht teams zijn, die zich kwalificeren voor de kwartfinales). Na negen van 23 wedstrijden staat Nederland zesde.