Onstein wint Meesterklasse

Utrecht, 28 januari 2018. Het team van bridgeclub ’t Onstein (Bauke Muller & Simon de Wijs, Ricco van Prooijen & Louk Verhees) heeft de Meesterklasse viertallen gewonnen. In de finale versloegen zij Het Witte Huis (Sjoert Brink & Bas Drijver, Vincent Ramondt & Berry Westra) met 171–143 imps. De wedstrijd over 88 spellen werd dit weekend gespeeld te Utrecht. Daar was vandaag (zondag) de spannende, lange tijd gelijk opgaande strijd live te volgen op vugraph, en beide dagen ook via Bridge Base Online. Ten bewijze van het hoge niveau van de wedstrijd twee spellen.

Een achtkaart in dummy

‘Achtkaarten horen niet in dummy’, luidt een bekende bridgewijsheid; volgens sommigen geldt dat al voor zevenkaarten. Bauke Muller en Simon de Wijs leveren op onderstaand spel een fraaie biedprestatie door met hun relaysysteem op basis van sterke klaveren een achtkaart wél in dummy te doen belanden, voor het juiste contract in de juiste hand.

De BBO-commentatoren hadden zich net afgevraagd of 3SA in zuid bereiken mogelijk was en reppen na afloop van ‘a very fine result, this’. Westra gaat later kansloos een down in 5♣ (had zelfs drie down gekund).

Kort daarop – de tafels spelen de spellen niet in dezelfde volgorde – leveren Sjoert Brink en Bas Drijver een even fraaie biedprestatie door ondanks hevig tussenbieden een groot slem te bieden dat aan de andere tafel was gemist.

Aan beide tafels zien we hier de conventie, afwisselend toegeschreven aan Brink dan wel aan de Pool Bogusław Pazur (IMP, januari–februari 2018, pagina 29), waarbij 4♣ minstens een milde slempoging in partners hoge kleur is. Het voordeel is dat het bieden nog kan eindigen in vier hoog; bovendien dat opener nog met 4 een ‘tikkie terug’ – officieel Last Train geheten – kan geven. Met lange klaveren en mancheforcing biedt antwoorder de kleur van de tegenpartij, hier 4; de betekenissen van die twee biedingen zijn als het ware omgedraaid.

Over de stoere verhoging naar 6♠ van Muller zijn de meningen verdeeld. Aan de ene kant zet je hiermee de tegenpartij in één klap voor het blok: ‘laat ze het op dit niveau maar lekker uitzoeken’. Aan de andere kant jaag je ze hiermee misschien juist naar groot slem, zoals hier ook gebeurt. Echter, na het ‘tamme’ 4♠ van Ramondt, die blijkbaar van laatstgenoemde school is, hebben de commentatoren kritiek op de plotse sprong naar 6 van Verhees, terwijl zijn hand met slechts vier verliezers en eerste controle schoppen toch kans op zeven moet ademen. Het spelen van 7 is uiteraard geen probleem en levert Het Witte Huis 13 imps op, de grootste swing van de dag.