Venice Cup dag 3

Nederland-Engeland bij de vrouwen in de Venice Cup. De Engelsen tellen altijd mee, ervaren speelsters die wereldtitels hebben gewonnen. Wij hebben een stuk jonger team, dat kan de doorslag geven.

Martine krijgt H uit voor het aas. 6 gedoken voor 10 in west die klaveren doorspeelt. Na AH is de zevenkaart van west bekent en speelt de leider H en ruiten naar 9 voor negen slagen en +10 imps tegen 4 op de andere tafel één down: 15-4. Een goede begin etc. en direct een tweede 3SA voor ons. Magie krijgt als west een harten uitkomst en doet de ruiten goed.

Wietske mag als zuid uit en zowel harten als schoppen is down: 10, 6, helaas 8, B lijkt me beter voor A. Leider int 3RA en speelt klaveren. Zuid denkt dat er in schoppen geen toekomst zit pakt A en speelt harten, nog steeds niets aan de hand denkt de fan, H in noord die V speelt en – toe nou nu harten na – helaas B door en -400. (-490 andere tafel?): 18-4, gaat toch lekker zo, sprak de trouwe supporter. De gewenste swing komt snel:

Op beide tafels schoppen voor A. Judith speelt ruiten na en dat is snel één down. Wietske krijgt sympathiek klaveren na. H, twee keer troef, A en klaveren naar V, west een ruiten. Klaveren getroefd en in troef naar west. Ziezo: 28-4 het loopt gesmeerd. Een paar kleintjes (‘kleine pfunkte gute pfunkte’ sprak een oeroude robberbridger daarover) voor ons na povere ondernemingen door Engeland: 35-4.

Ik houd bij al mijn toejuichingen ook oog voor een thema:

Kun je hier na 1 in 5 eindigen? Of is dat gekkenwerk?
na 1 door west slagen Martine en Wietske er op fraaie wijze in: 45-5.

Het wordt interessanter.

Vindt de leider – 6 is een veel beter slem – na een hartenuitkomst voor V gevolgd door V snit de dubbele dwang? Als west schoppen naspeelt moet leider A nemen,
AH (harten en schoppen uit dummy) en vijf keer ruiten, de Engelse leider slaagt niet en dat is maar goed ook als wij in 4 afstoppen: 51-6. Verplichtingen in de ‘opa-sfeer’ dwingen mij op de fiets te springen. Met deze stand durf ik dat wel aan.