’t Onstein-Jeugd

De gemiddelde leeftijd van de bezoeker van de bridgeboerderij van ’t Onstein ligt deze maand onder het landelijke gemiddelde. Verantwoordelijk voor die cijfers is een invasie van jeugdspelers. Op 1 juni vond de ontmoeting plaats van ’t Onstein tegen de landelijke jeugd en volgend weekend is er een internationaal toernooi met louter jongelui.

Van de 36 paren was een derde jong en karakteristiek voor de jeugd is dat ze flink mee en doorbieden. Dat gaat vaak goed, maar soms gebeuren er ongelukken. Op een spel werd in beide lijnen 3 gespeeld, een 6-0 en een 6-1 fit. Het liep niet goed af. In beide richtingen was de schade drie downslagen. Maar ook 6 aan de ene kant en 5 aan de andere. In beide gevallen contract voor veel punten.

Op het volgende spel wist niemand twaalf slagen te maken. Dat was niet zo erg voor degenen in de manche, maar als je doorbiedt tot 6 wel. Zo lag het:

Zuid dus in 6 met een kleine schoppen uit. Met twee verliezers in de lage kleuren en weinig gereedschap om iets te vertimmeren, is de enige resource een squeeze. Met elf slagen van top en een slootje troeven altijd een goede mogelijkheid.

Aan onze tafel hadden we kabaal gemaakt in schoppen en toen de leider na een flinke denkpauze dook in de dummy en mijn partner H maakte, keek ik een seconde verbaasd naar rechts. Het besef kwam pas een tel later.

Ruiten terug in slag twee voor het aas en met aas-heer van harten worden de troeven gehaald. West gooit een schopje. Op het harten naar de boer en harten naar de hand kan west nog twee schoppens kwijt en gooit oost een ruiten en een klaveren af.
Als de voorlaatste harten op tafel valt, voelen OW nog een geen centje pijn. West gooit een klaveren en oost een schoppen. In dummy kan een klaveren weg.  Pas op de laatste harten wordt het vervelend:

Gooit west een klaveren om de ruiten te bewaren, in de dummy gaat een ruiten en in oost verdwijnt de laatste schoppen, dan casht zuid A en speelt een tweede klaveren naar de heer. West bekent een keer, maar moet in de tweede ronde een ruiten afgooien. Nu volgt A en oost komt in de problemen. Hij moet V bewaren, maar ook de ruitendekking. Omdat je toch een kaart moet afgooien, zit je klem. 4 Of 8 wordt de twaalfde slag.

In een andere variant waar west de klaverendekking bewaart en dus de ruiten de deur uitdoet, gaat de dwang net zo. West heeft nog V-10 en drie klaveren van de boer. Op H moet hij een toch een klaveren gooien. De dummy en oost bekennen. Nu een kleine klaveren naar de heer en op A komt oost weer in een ruiten/klaveren dwang.

Met ruiten uit wordt de verbinding aangevallen voor de dwang. Duikt de leider een slag dan is een tweede genoeg om het squeeze-feest te vernachelen. Ook V uit is down. Als zuid duikt en de tweede schoppen pakt (klaveren weg) houdt oost de controle in die kleur en kan na de dummy afgooien. V werd niet gevonden, maar ruiten wel een paar keer. Knap!

Karlijn Visser en Thom Blomsteel zijn piepjong, maar doen al een paar jaar mee. Het gaat niet zo heel vlot en zo regelmatig vraagt Karlijn zich af wat er allemaal gebeurt, maar ze doen het goed.

Karlijn opent de noordhand met 2 en Thom antwoordt 2. Na de 2 herbieding van noord blijft het even stil. Aan veel andere tafels worden de hoge kleuren nog een paar keer genoemd en niet zelden eindigt het in 6. Dat liep niet goed af, slechts oost was blij.

Thom Blomsteel heeft geen zin in veel gepriegel. Na de 2 herbieding van noord duikt hij diep in de bidding-box en vist 6 eruit, “wat gebeurt er?” De drie andere zijn even verbluft, maar het is recht in de emmer.

Drie keer werd 6 bereikt. Twee avonturiers in 6SA maakten ook slem, maar het gros schreef downslagen in 6 en 7. De youngsters winnen 12 welverdiende IMP’s.

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.