Pieremachocheltocht

De IMP-RR maakte geen beste start op de eerste dag van de Venice Cup en Trophy D’Orsi en miste Nederland – Turkije bij de vrouwen vanwege ellenlange kaartafleiding in het koffiehuis. Huisgenote A nam de honneurs waar en meldde dat het een partij zonder hoogtepunten was. Nou ja, 18.2-1.8 is smikkelen, vrouwen fier op kop. Ik ga een dagje BBO-en al heet dat nu Lovebridge. Wel raar dat we niet in de Bermuda Bowl zitten. Tik af en toe – jaja, diepe zucht, het blijven míjn junioren – Sjoert-Bas (Zwitsers) en Marion (Zweeds) met Hollands tintje aan. Senioren lijken stabiel. Laat ik me bij de wetenschappelijke aanpak van het bieden houden (moet zelf nog zoveel leren). Met een prachtig uitzicht op de fameuze Pieremachocheltocht in de Singelgracht een mooi staaltje van Bas-Sjoert.

Ze knopen als noord-zuid 2 op. 2 uit, 10, B en A. Een slippertje door de leider die 10 speelt en een tijdje niet meer aan slag komt. Zuid (Sjoert) H. Schoppen naar A en  schoppen met 3 getroefd. B voor H, vierde schoppen met 7 getroefd. A en klaveren in noord getroefd en H voor +800. Andere tafel 2 één down. Altijd lekker zo’n spel.

Ik volg de senioren tegen Polen. Mooi jutwerk (wel een tikje naïef van de oostpool (een goede bekende dus ik durf het te schrijven) van de twee Jannen, ik mis tegen 4 een gezellig doubletje, kun je geen buil aan vallen, ze missen geen manches, 3 min één aan andere kant toch goed voor +2 imps: 9-5. Het suddert voort zonder echte opwinding: 9-14, ok resultaat tegen een van de sterke team: comfortabel derde.

Meisjes, (ok, vrouwen) moesten even slokken en herstelden zich tegen Australië, staan vierde. De kop is eraf, morgen richting de helft. Ik moet er nog wel in komen.