Mike Passell spreekt zelf

Chicago, 18 augustus 2015. Mike Passell, van wie gisteren een officiële veroordeling door de Amerikaanse bridgebond ACBL wegens inbreuken op ethiek bekend werd (zie ook ons artikel van 17 augustus), heeft nu op het forum van Bridge Winners zelf zijn zaak vanuit zijn perspectief toegelicht in een forumartikel getiteld The Whole Story. In het kort komt het hierop neer: na voltooiing van een spel gooide (‘tossed’) Passell als noord het bord op de vloer. Daarbij viel er een kaart met de beeldzijde naar beneden uit een van de OW-vakken. Passell zag dit enige tijd later en stak de kaart in het vak waaruit hij meende dat die afkomstig was. Voor alle zekerheid telde hij alle kaarten en constateerde 14–12; de kaart was dus in een verkeerd vak gegaan. Hij haalde de (vermeende) overtollige kaart uit het vak met veertien kaarten en stopte hem bij de twaalf. Bij dit incident verzuimde hij ooit de wedstrijdleiding te betrekken en dat was – volgens zijn eigen zeggen – onjuist en onhandig. Passell meende het bord in goede orde te hebben hersteld, maar het bleek later onklaar; hij had blijkbaar de verkeerde kaart verplaatst. Het resultaat op het spel aan Passell zijn tafel, behaald vóór zijn gegoochel met de eruit gevallen kaart, was (toevallig) slecht voor zijn team, maar bleek bij het uitslaan slechts 2 imps te kosten.

Wegens dit akkefietje werd Passell uiteindelijk veroordeeld voor ‘steken’ van het bewuste spel in een korte, verwarrende en veel vragen latende verklaring in een ACBL-bulletin, die we hier volledigheidshalve letterlijk citeren:

Report of the ACBL Ethical Oversight Committee

Mike Passell, #J622382, was found guilty of violating CDR 3.1 (Laws of Duplicate Bridge), 3.7 (Actions unbecoming a Member participating in an ACBL event), 3.20 (Ethical Violations) and E13 (Prearrange a deal or part thereof). He was placed on probation for 13 months and penalized 25% of his total masterpoints.

– Aug. 12, 2015

Hierin kon de bridgegemeenschap gisteren de formulering ‘found guilty of … Prearrange a deal or part thereof’ moeilijk anders lezen dan dat Passell zou zijn veroordeeld voor een vorm van valsspelen, terwijl het feit dat hij niet was geschorst al suggereerde dat de zaak misschien genuanceerder lag. In de enorm opgezwollen discussie And Another One Bites the Dust op Bridge Winners hadden sommigen, niet gehinderd door meer kennis dan bovengeciteerde verklaring, Passell graag levenslang geroyeerd gezien. Anderen klaagden juist over het gebrek aan openheid van de kant van de ACBL. Dat contrasteerde scherp met hoe bijvoorbeeld de World Bridge Federation (WBF) vorig jaar omging met de zaak van de Duitse ‘kuchdoctors’ Elinescu-Wladow: daarbij werd in detail geopenbaard hoe deze spelers vals speelden en hoe het bewijs daarvan was vastgesteld. Ook de NBB geeft in zulke gevallen openheid over waarvan iemand precies wordt verdacht en hoe het bewijs eruit ziet en is verzameld, zij het onder anonimiteit van de beschuldigden. De ACBL daarentegen noemt Passell met naam en lidnummer en nagelt hem zodoende aan de schandpaal zonder verdere informatie. Dat werkt averechts.

In hoeverre de verklaring van Passell de echte en volledige waarheid is, moet uiteraard nog blijken, maar vandaag oogst hij algemeen waardering voor zijn verklaring en voor de houding die hij daarbij aanneemt.