Laatste stop voor de zomer

De laatste activiteit in de bridgeboerderij van ’t Onstein was een internationaal viertallentoernooi met junioren uit Polen, Duitsland, België en Nederland. Hoe dat afliep lees je later. De vrijdagavond voor het toernooi was (bijna) iedereen present op de clubavond en dat paste net. Wilde spellen zorgden voor veel drama en gelach.

De Polen domineerden het veld en bezetten de eerste drie plekken. Oscar Nijssen en Tim van de Paverd eindigden als beste landgenoten. Het volgende slem ontlokte vreugde, maar ook verdriet:

Na een ruiten preëmpt van oost volg je in schoppen en weet al dat je geen overwaarde hebt. De goede kleur en de veiligheid van de verwachte fit met een vierkaart ruiten in de vingers zijn de argumenten die je straks gebruikt om partner te overtuigen dat je wel moest.

Na bijvoorbeeld 3-3 is de beer los. Partner doet een slempoging met 4 (modern) of 4 (oude van dagen) die je natuurlijk afwijst. Het helpt uiteraard niks, want hij gaat verder met 4SA.

Nadat je je aas vertelt, informeert hij ook naar troefvrouw. Dat bezit bevestig je met de aanwezigheid van H. Het eindigt zoals je al vermoedde in 6.

Met H uit kun je meteen inpakken, maar na ruitenstart voor de heer en troef na kun je er twaalf winnen.

Het is geen spel voor voorzichtigheid. Je wint in de hand en troeft een ruiten in noord met A. Met harten kom je weer beneden en 9 maakt de volgende slag. Dekken helpt west niet en met V in oost doe je een rechtse directe. Had je de ruiten getroefd met 10 dan dekt west 9 en zit je in de dummy vast.

Na 9 troef je een tweede ruiten met 10. Vervolgens troef je een harten in je hand en haalt laatste troeven op. Tot slot steek je over naar A en incasseert twee hoge harten waar de klaveren en ruitenverliezer op weg kunnen. Twaalf slagen.

Je ziet dat H uit de verbinding verbreekt om in het eindspel de dummy te bereiken en van de vrije harten te genieten. Ook klaveren na in slag twee laat het schip zinken.  De angst om een honneur bij je maat te vangen is onbeduidend. De leider kan desnoods zelf snijden. Maar met stuk van klaveren haal je de entree weg in de dummy.

We klagen zelden over de spellen op ’t Onstein. Er staat meestal een klein busje peper naast de schudmachine en die specerij zorgt voor vertier en vermaak. Die saaie 4333 verdeling tegenover elkaar en slagen rapen in sans is niks voor de vrijdagavond.

Veel verdelingen zijn in de afgelopen jaren voorbij gekomen. De volgende was nieuw:

Na een Multi van oost dook onze zuid in de denkkamer en kwam weer boven met een paskaartje. Ik wist niet hoe 3 zou worden geïnterpreteerd en met 2 echt antwoordde ik 2.

Noord introduceerde nu de schoppen en daar gaf oost een knats tegen. Het 5 bod waar zuid nu mee kwam verraste de meute en mijn doublet verhoogde slechts de inzet.

B wordt gedekt door heer en aas en zuid troeft. De leider casht A en speelt harten naar de heer. Een tweede harten is voor mijn boer en H verwijdert een troefje uit de dummy, maar met het 3-3 zitsel in harten is een ruff genoeg voor elf slagen.

A spelen was link. West heeft zeker heer-dubbel en met de harten 4-2 ben je dan down. Meteen harten naar boven en een tweede harten is genoeg voor je contract, omdat west nooit troef kan spelen zonder zijn troefslag op te offeren.

5 Gedubbeld gemaakt kost er 9. Dat kwam voornamelijk door de doorbieders die in 6 kwamen. Vier keer mochten OW het hebben in klaveren. Drie keer in 6, een keer geredoubleerd down, een keer gedoubleerd down en een paar toonde grote gastvrijheid door de leider twaalf slagen te gunnen. Hetzelfde kun je zeggen als je 5 mag spelen. Met een 6-5 moet je bieden tot je erbij neervalt, en met een 8-5 een niveau meer!

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.