Juan les Pins – de mixed

Ooit in een grijs verleden nam ik met het illustere gezelschap Remco Brüggemann, Rob Dumont en Henk van Tent deel aan de 41^e versie in 1989, de 2 corona jaren tellen denk ik niet mee om tot 75 te komen. We speelden toen in het ‘palais des congrais’ in Juan les Pins. We sloegen geen deuk in een pakje boter, maar toch was ons toernooi (Patton) helemaal geslaagd toen Remco en ik tegen Paul Chemla en partner mochten spelen. De tafel was snel gevonden. Het was ‘graven’ door een haag van kibitzers om je stoel te bereiken. We wonnen van de Fransozen die we met maar 2 punten naar huis stuurden. Mede dankzij mijn 3SA-bod met slechts Vxx (een halve stop, want de ‘V’ staat voor valet en is dus de boer) in de kleur van de openaar. Chemla moet me echt op mijn bruine ogen geloofd hebben.

Na jaren waarin mijn gezin centraal stond, viel het spelen in het buitenland van mijn to-do-lijstje totdat mijn oom Volkert me in 2010 uitnodigde om de mixed van 2011 met hem te spelen. Zo’n kans laat je natuurlijk niet aan je neus voorbij gaan. Van mijn verblijf daar weet ik alleen nog dat de speelgelegenheid verplaatst is naar ‘Les Espaces du Fort Carré’ in Antibes, dat Rob Bosman toen ook de Nederlandse inbreng gaf aan de wedstrijdleiding, dat de Nederlandse afvaardiging onverminderd groot was, naast het kaarten ook voldoende tijd was om te genieten van het Mediterraanse klimaat en dat we heerlijk gedineerd hadden met o.a. de onvergetelijke Elly Ducheyne.

Dit smaakte naar meer, al heeft het tot 2024 geduurd. Ik reisde af naar de zon om met Peter Vlas de mixed te spelen. Peter Vlas met wie ik 2 keer de Palèsdrèf (helaas Corona niet overleefd) heb weten te winnen, heb ik via mijn oom Volkert leren kennen. Het toernooi begint altijd met een ‘opwarm rondje’ op vrijdag, dat we overslaan. Op zaterdag en zondag staat de mixed op het programma, daarna 3 dagen Butler en dan 4 dagen ‘Open’. De zittingen zijn van 16:00h-20:00h en op de laatste speeldag van 15:00h-19:00h. De Patton is helemaal uit het toernooi geschrapt dat daardoor ook is ingekort.

2024 ging redelijk maar niet overtuigend, al hielden we er ieder nog een fles mooie rosé aan over. 2025 moest dan maar ons jaar worden. De zaterdag hield niet over, nog net boven de 50%, de zondag verliep daarentegen geolied. Onbegrijpelijke acties van de tegenstanders, op het juiste moment zitten soppen, scores die meevallen maar toch ook nog misverstanden die de totaalscore drukten. Van alle vier een spel ter illustratie, geen ‘denk met me mee’, maar gewoon een verhaaltje; maar LET OP de Franse letters voor de honeurs. Toevalligerwijs alle spellen uit sessie 3, de eerste sessie op zondag.

Je raapt als dealer de volgende hand op met allen kwetsbaar:

D 9 8 7 6 4 3 2 – 7 5 2 8 7 en besluit het bieden de starten met 3. Links doublet, maat 4 en rechts doublet waarbij het blijft. Noord start R en je maat legt op tafel:

Je zegt “dank je wel”, en als noord A naspeelt troef je, trek je twee keer troef, en ineens besef je dat je geen drie klaveren slagen hebt. Je doet nog een poging om de vrouw in drieën te laten vallen, maar het blijft bij gedubbeld +1 voor 67% +2 zou 91% zijn geweest.

Een voorbeeld van een onbegrijpelijk score is dit spel, waarop we – vraag me niet hoe – de tegenstander 5 ongedubbeld hebben laten spelen. Zuid ging voor -3 wat nog 63% opleverde (?!)

We hadden afgesproken om elke 11-punter te openen, en je zit natuurlijk al snel aan 11 als je elke ‘V’ voor 2 i.p.v. 1 punt telt. Bij gebrek aan boeren had mijn maat geen probleem met tellen maar kwam kennelijk toch nog niet tot een opening. Ik zat west, en na 2 keer pas opende ik 1, Noord volgde 1 dat naar mij uitgepast werd. Ik vond het wel een mooi contract, want ik miste nogal wat hartens en maat kon niet meer dan 10 punten hebben. Resultaat -3 (geen idee wat meneer noord zoal dacht) voor 88%.

Als laatste een spel dat resulteerde in een kogelronde 0. Ik zal je de hand van mijn maat geven die als Oost met allen kwets mag aftrappen. Met D 9 6 3 A 4 3 A 7 V 8 5 3 opent hij 1, links van hem komt 1, en maat (ik dus) doubleert, wat een 4-3 of 4-4 hoog aangeeft. Noord biedt nu 4 en je besluit te passen, links past en maat biedt nu 4… Je denk van alles en nog wat en na rijp beraad besluit je te passen. Foute keuze want maat, ik dus, bedoelde het als ‘pick a manche’. Doublet betekent volgens mij meer iets van punten en je mag het laten staan. Maar goed, met de gegeven hand tegenover A R V 2 R 9 7 6 9 R 10 7 4 is 4 koud en ik was zo van de leg dat ik -4 ging. Volgens de computer zijn 9 slagen te halen. -1 zou nog 10% zijn geweest, maar de meneer op zuid, met ‘opzet-jampot-glazen’ op zijn bril, dook bij elke kaart met zijn neus op de tafel, dat ik volledig gefrustreerd -4 claimde.

Al met al weer een super toernooi, waar ik, net als heel veel landgenoten, hopelijk volgend jaar weer van de partij zal zijn. Een 11^e plaats met 57,76% en net achter Anneke van der Meer & Rob Jagroop die 10^e waren met 58,59%, nodigt uit tot verbetering.

Au revoir, à l’année prochaine!

Machteld Giesbers