In memoriam Joost Prinsen
Bijna 25 jaar hebben we samen de hele wereld overgevlogen om onze bridgehelden te supporten. Het is begonnen tijdens de WK in Parijs in 2001 en eindigde bij de EK op Madeira in 2022 waar ons open team Europees kampioen werd.
Terwijl ik dit zit te schrijven komen allerlei verhalen weer bij me naar boven, zoals toen ik je zo gek heb gekregen om in een Formule1 hotel te gaan slapen in Parijs.
Dat jij een keer een prachtig appartement had geboekt, maar vergeten was om te kijken hoeveel bedden er waren en dat we van ellende twee weken samen in een tweepersoonsbed hebben gelegen.
Onze boottocht in Noorwegen door Noorse Fjorden wat achteraf helemaal geen fjorden waren volgens die Noren maar kleine meertjes.
Dat mijn zoon op school tegen de juffrouw zei dat die meneer van het klokhuis bij hem thuis geslapen had, en op zijn flikker kreeg dat tie niet zo moest fantaseren en dat mijn vrouw ’s middags naar school kon om te bevestigen dat het wel zo was.
Onze eerste bridgeoverwinning, de Pro-Am van het Forbotoernooi waar alle Wereldtoppers aan meededen, samenspelend met sponsors, en jij in je speech zei: als ik hier zo om me heen zie wie er allemaal meegedaan hebben zou ik niet weten wie er anders had moeten winnen.
Dat we een keer opgehaald werden van een vliegveld door iemand die dacht dat tie Max Verstappen was en dat jij tegen hem zei: zeg beste man: wilt u er rekening mee houden dat u twee mensen in de auto heeft die allebei twee kinderen hebben.
Maar niet alleen aan de bridgetafel en op toernooien konden we lezen en schrijven met elkaar, ook privé heb ik er 25 jaar geleden een vriend bijgekregen en die vriend ga ik heel erg missen.
Op een van onze toernooien heb jij mij wel eens gezegd: er zijn maar vier mensen met wie ik een kamer wil delen, mijn vrouw, mijn twee dochters en Robbie Donkersloot.
Een groter compliment kon je mij niet geven.
Rust zacht gozer.
Rob Donkersloot
03-11-2025
mooi geschreven Robbie, precies zo als ik jullie tijdens de vele toernooien heb meegemaakt. Het was altijd heel bijzonder. Gecondoleerd, wij gaan hem missen.
Zo mooi verwoord Rob.
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies
Bijzonder mens die Joost, ik kletste tien dagen geleden nog met hem over van alles en nog wat terwijl hij zat te bonken in Twee Klaveren. Dat spel deed ie graag. ‘Impasse Tammens’ riep hij altijd wanneer hij me zag binnenkomen. Helaas zal Joost niet meer ‘de laatste slag’, ‘harten heer’of ‘zaaldoublet’ roepen. Of zou er bovenin een pleogje oude maten op hem zitten te wachten? RIP voor jouw oude reismakker en vriend.
(Dit is het memoriam dat Willem van der Linden op de uitvaart heeft afgegeven)
JoostP
Je was bijna vanaf het eerste uur lid van de internetsite StepBridge;
je speelde er ruim 100.000 spellen.
Een groot deel daarvan had ik het genoegen je partner te zijn.
Gelukkig hebben we ook fysiek met elkaar gespeeld.
We speelden o.a. de Kroegendrive van den Bosch, de stad die ons zo dierbaar is.
We deden mee aan het NK StepBridge, waar we op een haar na het podium haalden.
Het zal wennen zijn voor mij.
Nooit meer zal ik jouw oproep horen op mijn PC
Nooit meer zal ik jouw bericht op de chatbalk lezen “ff ballen?”
Nooit meer zal ik op die balk zien staan “nice play, Wimpie”
Nooit meer zal ik daar de wat nukkige tekst lezen “dat kon beter, Kruik”
Nooit meer zal ik die korte leerzame evaluatie-telefoontjes met je hebben.
Het zal wennen zijn voor mij.
Bridge wordt gespeeld met 52 kaarten,
maar voor mij is dat sinds jouw overlijden niet meer zo.
Het zijn er nu nog maar 51, want HARTENHEER
doet nooit meer mee in dit prachtige spel.
Rust zacht lieve man,
rust zacht goede bridger,
rust zacht betrouwbare maat,
rust zacht fijne partner.
Ik ga je heel erg missen. Willem van der Linden
WillemL