De Swiss Riviera

Eens per jaar zoeken we het paspoort om naar het buitenland te reizen. Een toernooi buiten de deur is toch anders dan hier. Frappant genoeg gaat het spelen elders een stuk beter. Winst in Madeira en Bonn sieren het palmares. Hier kunnen we slechts de winst in Hengelo en de 24^ste plek in de MK-paren overleggen.

Op naar Antwerpen deze keer. Bridgeclub Riviera organiseert de jaarlijkse Swiss. Een parentoernooi met 52 deelnemende paren. Naast Matthieu Verhoeven met mij is er een ander Nederlands duo: Jan Verhees met Paul Cardwell.

We schieten, zoals meestal, goed uit de startblokken en na twee rondjes van vier spellen zitten we aan tafel 1. De twee boodschappentassen zijn net groot genoeg om alle cadeautjes in te doen. Dat zal wel veranderen gegeven de aard van de wedstrijd, maar wat binnen is, pakken ze niet meer af.

Ook na de lunch blijven we op tafel 1 en zien tal van bekende (meest) Waalse namen plaatsnemen. Deze was wel leuk tegen Philippe Coenraets en Oliver Neve:

Na de Multi van oost en het 2 bijbod van west komt Verhoeven erin met 3. Het volgbod belooft meestal een sterke zeskaart en ik tel zes klaveren, een paar azen en een harten bij de start en bied 3SA.

Het waterige vijfkaartje wordt gecompenseerd door wat rode honneurs en na 4 uit mag ik aan de slag. Oost dekt de boer met de vrouw en ik neem met A. Niet zonder fortuin, ik overweeg een aantal mogelijkheden in de klaverenkleur, speel ik 9 met de intentie hem te laten rennen. West dekt echter en ik neem in noord.

Het lijkt op vier klaverenslagen en twee in ruiten en met A heb ik er nog twee nodig. In harten kan ik er snel een ontwikkelen, maar moet ook nog schoppen naar de tien spelen.

Ik begin met een kleine harten uit de dummy. Stapt oost op dan zijn er twee hartenslagen met drie klaveren, twee ruiten en A en hoef ik nog maar een klaveren te snijden en eventueel een schoppen naar boven te spelen. Oost duikt echter en mijn V wint de slag.

Een tweede klaveren naar de tien lukt en metA en klaveren geef ik west zijn slag. Hij peinst, bijna net zo lang als de Belgische kabinetsformatie duurt, en switcht uiteindelijk naar ruiten. Ik pak met het aas en speel schoppen naar de dummy voor mijn negende slag.

Lucky, maar who cares?
Het gaat nog steeds goed, de boodschappentas is redelijk vol en we houden rekening met een duikeling in de laatste of voorlaatste ronde. Diverse paren zitten ons op de hielen.

In de jaren tachtig van de vorige eeuw kwamen we in een andere samenstelling regelmatig in België. In Leuven werd toen jaarlijks een groot toernooi gehouden en als het op bridgen en drinken aankomt, waren we de beste. Enkele van de wapenbroeders van toen waren ook in Antwerpen present. Leuk om wat herinneringen op te halen.

Een van die oude bekenden is Piet Vandereet. Hij hijgt in onze nek en gelukkig kunnen we het onderlinge duel in ons voordeel beslissen:

Na twee passen opent west met 1 en volg ik 1. Zowel oost als zuid steunen hun partner en als ik weer aan de beurt ben, meen ik een manchepoging te moeten doen met 3.

Verhoeven ziet een fittende klaverenhonneur en goeie troeven en springt naar 4. West past en dat doe ik uiteraard ook en als we de zaak al willen opruimen, komt oost nog langs met 5.

Stiekem had ik daar wel op gehoopt. En met goed recht, want 4 is vlotjes down. Ruiten naar het aas, A en ruiten naar de overkant voor een klaverenaftroever en we hadden de eerste plek kunnen vergeten. Nog dramatischer zou klaveren uit, ruiten voor oost, klaveren getroefd en dezelfde route nog een keer voor twee down.

In 5 gedubbeld heeft Piet het zwaar. Na twee hoge harten, A en klaveren na moet hij te veel doen en krijgen we 500. Dat is bijna lange na geen top. 4 Wordt diverse keren gemaakt, maar de 68% van de 500 beloning is net genoeg om eerste te blijven. Het percentage met Vandereet en Cuppens is na de laatste ronde gelijk, maar in matchpoints hebben we een voorsprong van 0.1 punt.

Opgetogen verlaten we Antwerpen en beginnen al met de planning voor de volgende trip. Het bleef nog lang onrustig in Zoersel.

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.