Fleisher wint Vanderbilt

Philadelphia, PA (USA), 19 maart 2018. Team ‘Fleisher’ heeft de Vanderbilt Cup gewonnen op de Noord-Amerikaanse bridgekampioenschappen in Philadelphia, Pennsylvania, Verenigde Staten (zie ook ons artikel van 12 maart). Het winnende team bestaat uit Martin Fleisher & Chip Martel, Eric Greco & Geoff Hampson en Joe Grue & Brad Moss. In de finale gisteren versloegen zij met 133–95 imps team ‘Nickell’ (Ralph Katz & Frank Nickell, Robert Levin & Steve Weinstein, Jeff Meckstroth & Eric Rodwell). Enigszins bijzonder was dat in de finale precies de teams met plaatsingsnummers 1 (‘Nickell’) en 2 (‘Fleisher’) tegen elkaar uitkwamen. En de nummer 3 van de plaatsingslijst, ‘Diamond’, sneuvelde pas in de halve finale (tegen ‘Fleisher’). De vierde halvefinalist en de enige qua plaatsing verrassende was team ‘Berg’ met nummer 21. Goeie plaatsing dus.

Deelnemende Nederlanders met hun teams werden eerder al uitgeschakeld. Als eerste trof dit lot Eric Laurant met team ‘Fout’, genoemd naar de Amerikaan John Fout (nee, IMP doet niet aan flauwe naamgrapjes). Langst overlevende in de knock‑out was Jan Jansma met zijn team ‘Gupta’, dat in de kwartfinale het aflegde tegen ‘Nickell’. Wel was er een Nederlands succes in de Jacoby Swiss: dat werd gewonnen door het team bestaande uit Sjoert Brink & Bas Drijver met de Polen Josef Blass, Jacek Kalita, Michal Nowosadzki en Jacek Pszczola. Tweede werd het team met Ricco Van Prooijen & Louk Verhees plus de Israëliërs Alon Birman & Dror Padon en de Engelsen David Bakhshi & Stan Tulin.

Op het allereerste spel van de Vanderbiltfinale was het meteen vuurwerk:

Openen met 11 punten en een verdeelde hand is in Nederland niet zo gangbaar (tenzij je een heel zwakke 1SA-opening speelt). In de wereldtop echter zie je het steeds meer. Op dit spel hebben in de gesloten kamer Greco-Hampson na noords lichte opening ondanks het preëmptieve tussenbod weinig moeite het kansrijke slem te bereiken, dat na hartenstart moeiteloos wordt gemaakt.

In de open kamer past Levin als noord, waarna oost hetzelfde bod doet als in de andere kamer, maar nu als opening. Het 4-volgbod van zuid, dat een sterk spel met twee rode vijfkaarten toont, staat internationaal bekend als Leaping Michaels, in Nederland echter als ‘Wereldconventie’ (gemunt door een landgenoot die ervan hoorde en zijn bewondering voor het idee uitte). Met zijn maximale pas en goede fit is noords volstaan met 4 misschien was tam. Hij zal echter hebben overwogen dat zijn partner ‘onder druk’ had geboden en minder had kunnen hebben dan hij in werkelijkheid had. Voor zuid op zijn beurt had zijn partner ook veel minder kunnen hebben. De Wereldconventie wordt namelijk gewoonlijk gespeeld als mancheforcing, dus 4 belooft geen waarden.

Het valt moeilijk het spel anders te zien dan als reclame voor het beginsel dat in het bieden ‘de eerste klap is een daalder waard’. In elk geval is het 13 imps voor ‘Fleisher’, dat de voorspoedig verlopende zitting voortzet tot maar liefst een 56–0 imps voorsprong, die het de volgende drie zittingen niet meer uit handen geeft.